Hoşuma Giden Şeyler
2012’nin enteresan yapımlar getirdiğini tekrar tekrar görmek insana mutluluk veriyor. Gerçekten de çok uzun zamandır enteresan çeşitlilikler yerine, sadece yorumlanabilir karbon kopya yapımlar gördüğümüz düşünülürse, mutlu olmamak için bir sebebimiz yok. Ookami Kodomo no Ame to Yuki (Wolf Children) için en baştan diyebileceğim, uzun zamandır ihtiyacımız olan gerçeklik ve romantizmi taşıyor oluşu. Evet, konuyu fantastik…
Read More “Ookami Kodomo no Ame to Yuki/Wolf Children [Movie][2012]” »
Böyle isimli anime olur mu? Olur işte. İngilizce çevirisi de “Because I Don’t Like My Big Brother At All!!” olur. Komple de fan servis olur, idare eder. Bir süredir uzun soluklu serileri izleyecek vaktim olmadığı için, elimde kontrolsüz genişleyen arşivimden çıkma ve ne olduklarını kontrol dahi etmediğim bir kalabalık vardı. Nihayetinde oturup, sıradan on küsür…
Bir şekilde hepimizin ağır travmalar yaşadığı konular vardır. Vefatlar, hastalıklar, kazalar, belki bir yakınımızın ya da arkadaşımızın başına gelenler, bu liste uzar gider. Ama bunların çoğunu kapsayabilen bir başlık var ki, o da depremler. Gerek ülkemizde, gerekse dünya genelinde gördüğümüz, okuduğumuz ya da televizyondan takip ettiğimiz deprem mücadeleleri ve yıkımlarda tek bir gerçeği kanıksamamız gerekiyor:…
Fransa’nın şirin bir köyünde anasıyla yaşayan köyü kadar şirin olan Remi, babası ise Remi’nin hatta köyün aksine hiç şirin değil. Çocuğu tutup müzisyenin tekine satıyor ve olanlar oluyor. Kimi satıyor? Oğlunu satıyor yahu. Müzisyenimizin ismi de Vitalis, velhasıl kelam birlikte gezip tozuyorlar ve hayatı öğreniyorlar, biz de onlarla birlikte öğrenmeye çalışıyoruz. Kafama estiği vakit çeviriyorum…
Kaynak siteler Yapım sitesi Yaz gelmiş, bizi çocuklar da atılacak havai fişeklerin farklı açılarkan yuvarlak mı yoksa düz mü görüneceği üzerine bir iddiaya giriyor. Gençleri anlamak zor. Bu arada sınıf arkadaşlarından birinin ailesindeki değişimle ilgili huzursuzluğu ve ondan hoşlanan bir diğerinin kaderi aynı noktada buluşunca olaylar gelişiyor. İlginç bir yapım olmakla birlikte çok fazla…
Eski animelere bakıyorum, konu sıkıntısı yaşanmamışmı bilemem ama çok güzel çalışmalar olduğu garantili. Yeni nesilde karşımıza çıkan çoğu serinin, aslında sadece tipleri ve arka planları değiştirmekten ibaret olduğunu düşünmekten kendimi alıkoymama müsaade de etmiyorlar. Konular benzer, karakterler benzer, hep bir güçsüz çocuk herkesi döver durumları ve sair…
Gel bir de GTO’yu gör sen…
Bazı ara seriler –manga aralığı diyelim-, o kadar başarılı oluyor ki, başlı başına bir çizgiyi hak ediyor açıkçası. İşte Ga-Rei: Zero’nun güzelliği de burada yatıyor.
Aşık olduğunuz kişiyi, aşkınız yüzünden öldürebilir misiniz?
Bir yapımda en güzel şey, ki bu özellikle animelerde geçerli benim için, neyi nasıl anlatacağını bilmesi ve dozu daima iyi ayarlayabilmesidir. Yani ne izlediğinizi biliyorsanız, beklentilerinizin üzerine çıkması ne kadar güzelse, beklenti çıtasına erişemeyeceği noktada saçmalamaya başlaması da o kadar acı vericidir.